Przykłady zastosowania medycznej marihuany

MIGRENA

  • THC po przyjęciu dostaje się do krwi, następnie do mózgu-bardzo szybko w przypadku wdychania, znacznie wolniej po podaniu doustnym.
  • Łączy się z receptorami CB1.
  • Najskuteczniejszą metoda podania jest waporyzajca.
  • Stosuje się susz odmiany Lemon skunks, który zawiera THC 19% CBD1%.
  • Skuteczność ok. 30% -przerywanie napadu migreny.
  • Ze względu na dużą zawartość THC nie nadaje się do leczenia migreny przewlekłej.             

STWARDNIENIE ROZSIANE

  • Główne działanie polega na zmniejszaniu spastyczności. Ma również znaczenie w łagodzeniu bólu, drżenia, zmniejszeniu nieotrzymania moczu. 
  • Zmniejsza depresję i lęk towarzyszący chorobie.
  • Zarejestrowany preparat (nabilon)- standaryzowany wyciąg, którego głównym składnikiem jest THC, mniejsze CBD
  • Stosowany w dawce 2,5-5 mg w postaci sprayu donosowego.
  • Nie wykazano zmniejszenia skuteczności oraz konieczności zwiększania dawki związanego z długotrwałością stosowania leku.

FIBROMIALGIA

W wielu badaniach wykazano  skuteczność kannabinoidów w leczeniu bólu przewlekłego, a za taki należy uważać fibromialgię. Obiecującą opcję terapeutyczną dla pacjentów z fbromialgią stanowi medyczna marihuana (kanabinoidy). Terapia  ta wykazuje dużą skuteczność w zmniejszaniu dolegliwości bólowych, poprawie jakości życia, oraz co ważne  wykazuje niewielką ilość skutków ubocznych.

Marihuanę medyczną można stosować jako lek podstawowy, w przypadku nieskuteczności tradycyjnie stosowanych leków jak duloksetyna czy pregabalina. Dużą zaletą marihuany medycznej (kanabinoidów) jest jej szybki początek działania. Na efekty leków przeciwpadaczkowych lub przeciwdepresyjnych pacjent musi czekać co najmniej kilkanaście dni, czasem kilkadziesiąt. Po waporyzacji (wdychaniu) efekt przeciwbólowy pojawia się już po 5 minutach, a pełne działanie leku po upływie pół godziny.  Dzięki temu marihuanę medyczną można również stosować  jako leczenie dodane do leczenia podstawowego lekami przeciwdepresyjnymi lub przeciwpadaczkowymi, jako skuteczny lek w przypadku  krótkotwtrałego lub nagłego zaostrzenia  dolegliwości. Poza działaniem przeciwbólowym medyczna marihuana ma działanie rozluźniające mięśnie oraz nasenne.

W leczeniu należy przestrzegać kilku zasad:

  • U każdego pacjenta należy ustalić indywidualna dawkę, stosując się do zasady "start low, and go slow". W leczeniu fibromialgii preferowane są odmiany o wysokiej zawartości THC. Jeśli pacjent zgłasza działania niepożądane można uzupełnić leczenie o suplement diety zawierający tylko CBD, lub zastosować odmianę o stosunku THC do CBD 1:1.
  • W zależności od objawów towarzyszących bólowi, można wybrać odpowiednią odmianę marihuany, dodającą energii relaksującą. Czasem dobranie idealnej odmiany wymaga wypróbowania różnych podgatunków tej niesamowitej rośliny.
  • Na podstawie dostępnych badań, po 6 miesięcznym okresie leczenia można spodziewać się: poprawy jakości snu u 73.4 % pacjentów, ustąpienia zaburzeń snu u 13.2 %, zmniejszenia objawów depresyjnych u 59.2%.  W badaniach średnie natężenie bólu uległo zmniejszeniu z 9 do 5 punktów  w skali 0-10 puntów.
  • Po 6 miesiącach leczenia, istotnej poprawie uległy wskaźniki jakości życia obejmujące: jakość snu, apetyt, oraz aktywność seksualną. U części pacjentów udało się również zredukować dawki opioidów oraz beznodiazepin.

Niestety jest to leczenie wiążące się ze znacznymi kosztami. Obecnie Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji nie zezwoliła na refundacje marihuany u pacjentów z lekooporną fibromialgią.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31195754

U niewielkiej części pacjentów przynoszą ulgę leki rozluźniające mięśnie. W leczeniu Fibromialgii duże znaczenie ma 
postępowanie niefarmakologiczne. Ponieważ objawy nasilają się w spoczynku podstawowe znaczenie mają regularnie wykonywane o niewielkim natężeniu 
ćwiczenia usprawniające, ważne jest by aktywność była przyjemna i nie powodowała bólu. Zaleca się jazdę na rowerze, 
pływanie, spacery.  Pamiętać jednak należy, że nadmierny wysiłek fizyczny na ogół pogarsza przebieg choroby. Pomocna może być balneoterapia, czyli zajęcia w ciepłej wodzie, najlepiej w połączeniu z ćwiczeniami fizycznymi. Jeżeli nie ma przeciwwskazań, a chory dobrze toleruje zimno, korzyści może przynieść krioterapia ogólnoustrojowa. Powodzenie terapii zależy także od zmiany stylu życia.  Zaleca się unikanie stresu związanego zarówno z pracą, jak 
i obowiązkami rodzinnymi. Czasami konieczne jest wzięcie urlopu, zmiana stanowiska pracy czy rezygnacja z innych 
stresujących zobowiązań. Bardzo ważny jest relaks, odprężenie i ruch.  Ważna jest higiena snu, chodzenie spać o stałej godzinie, rezygnacja z kofeiny, odpowiednie warunki pozwalające na całkowite zrelaksowanie się, wyeliminowanie czynników zakłócających sen. W leczeniu fibromialgii stosuje się poza tym różnorodne formy terapii, dopasowując je do indywidualnych potrzeb. 
Wskazana jest nauka metod walki ze stresem i obniżonym nastrojem czyli terapia behawioralno-kognitywna, nauka technik 
relaksacyjnych, akupunktura, tai-chi, masaże rozluźniające.